Καθώς αποχαιρετήσαμε το 2019 και μπήκαμε σε μια νέα δεκαετία, αυτή του ’20, δυο πράγματα έρχονται στο μυαλό μας.
Τι περάσαμε την προηγούμενη δεκαετία και τι θα περάσουμε στην επόμενη, ποιος θα είναι άραγε ο απολογισμός μας, τις ίδιες μέρες, 10 χρόνια μετά; Συχνά σκέφτομαι με τη λογική των Πυθαγορείων, που κάθε βράδυ έκαναν τη σκέψη, «Τι καλό έκανα σήμερα, τι κακό έκανα, τι δεν έκανα που έπρεπε να κάνω;». Ακόμα και αν πλέον απέχουμε παρασάγγας από αυτή την λογική αριστείας των προγόνων μας, έτσι θα ‘πρεπε να απολογίζουμε, ως άνθρωποι, επιχειρήσεις, πολιτικοί κι ως Κράτος, τουλάχιστον κάθε δεκαετία. Ως Ελλάδα, τι θα σκεφτόμαστε για την δεκαετία που μας πέρασε; Θετικό ή αρνητικό το ισοζύγιο; Περάσαμε χρόνια κρίσης και χρεοκοπίας, η οποία υπήρχε αλλά δεν θέλαμε να την δούμε, όμως μετά μπήκαμε βαθιά μέσα της, αρχίσαμε να καίμε κάθε είδους ξύλα στη σόμπα δημιουργώντας αιθάλη, η Ευρώπη βοήθησε ή «βοήθησε» κατά άλλους, μας συμπάθησε και μας αντιπάθησε πολύ, αγγίξαμε το Grexit! Μετά βγήκαμε από την κρίση, υπογράφοντας το τελευταίο μνημόνιο που δεν ήταν το τελευταίο αλλά μετά βγήκαμε οριστικά(;) έχοντας απλά αλλάξει την οπτική μας για τα πράγματα και αφήνοντας πίσω, μια εποχή «παχέων αγελάδων».
Ο Τουρισμός και ειδικά στην Κρήτη, τι ισοζύγιο είχε; Αν για την Ελλάδα – ίσως και για την Ευρώπη – θα δείξει η ιστορία, για τον Τουρισμό ήταν απερίφραστα θετικό το πρόσημο!! Η θετική πλευρά του «we are all Greeks» εκφράστηκε και συναισθηματικά αλλά και στην πράξη, οι ευκαιρίες εκμεταλλεύθηκαν, τα ρεκόρ έσπασαν το ένα πίσω από το άλλο, μια αύξηση από το 2010 που φλέρταρε με το 100% για τα Χανιά π.χ. και με αναλογικά ποσοστά για την Κρήτη, τα φράγματα των 30 εκατομμυρίων για την Ελλάδα και των 5 για την Κρήτη, ξεπεράστηκαν ήδη από το ‘18. Τι καλό κάναμε, τι κακό κάναμε, τι δεν κάναμε που έπρεπε να κάνουμε; Ως Κρήτη θεωρηθήκαμε η ατμομηχανή του Ελληνικού Τουρισμού, όχι άδικα! Με ποσοστά συμμετοχής πάνω από 15% στο σύνολο των επισκεπτών και 20% στο σύνολο των εσόδων, κάτι θα κάναμε πολύ καλά! Κάναμε πολύ καλά αυτό που έχουμε στο DNA μας, να φιλοξενούμε αυθεντικά κι αυτό αποτυπώθηκε στις απόψεις των επισκεπτών μας, σε ποσοστά πάνω από 90%, με αποτέλεσμα να ακούσουμε το «you are easily the best hostess in the world», στα αυτιά μας και του Ξένιου Δία. Δεν μείναμε μόνο σ’ αυτό, διαφημίσαμε το προϊόν μας, όσο μπορέσαμε καλύτερα, με πρωταρχικό τον ρόλο της Περιφέρειας, φτιάξαμε Sports, που έγιναν Viral. Επενδύσαμε, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας και εν μέσω ασθενικού Τραπεζικού Συστήματος – μάλλον «άδειων υποκάμισων» – αναπτύξαμε νέες περιοχές, ανασυνθέσαμε, προς το καλύτερο, τα ποσοστά «αυτοδυναμίας» ορισμένων εθνοτήτων σε συγκεκριμένες περιοχές – Σκανδιναβοί στα Χανιά – φέραμε (και διώξαμε) εταιρίες χαμηλού κόστους, δώσαμε και δίνουμε έμφαση στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, κάτι που η Κρήτη μπορεί να αναδείξει ως σημαία της τα επόμενα χρόνια. Δημιουργήσαμε συμπράξεις και συνέργειες με φορείς όπως Περιφέρεια, ξενοδόχοι, τουριστικοί πράκτορες, επαγγελματίες του τουρισμού. Δυστυχώς, πάντα υπάρχει αντίποδας, με εκείνα που δεν κάναμε. «Κολλημένοι» στη βάση της Πυραμίδας του Maslow, πλάι – πλάι με την κρίση, δημιουργήσαμε ένα μοτίβο που αναζητήσαμε, μοιραία, τις βιολογικές μας ανάγκες καλύπτοντας, ως ένα μικρό βαθμό όμως, και τις ανάγκες ασφαλείας μας. Αστοχήσαμε όμως στο να δημιουργήσουμε, αυτά τα χρόνια, μια λογική αειφορίας. Υποδομές χωρίς ενεργειακή εξοικονόμηση, ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες έμειναν στο ράφι χωρίς να εφαρμοσθούν, η ευκαιρία να καβαλήσουμε ένα άρμα πράσινου ή μπλε τουριστικού προορισμού, είναι έντονα πια στην ατζέντα αλλά ως τώρα, δεν έγινε.
Πηγή: money-tourism.gr