Ο τουρισμός είναι μία πανίσχυρη βιομηχανία, που καλύπτει το 10,4% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 10% της παγκόσμιας απασχόλησης.
Έχει επίσης αποδειχθεί άκρως ανθεκτικός σε εμπορικές, ακόμη και γεωπολιτικές εντάσεις και στην αισθητή επιβράδυνση της ανάπτυξης. Τι συμβαίνει όμως όταν η πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη και η κορυφαία δύναμη «εξαγωγής» τουριστών και τουριστικών δαπανών νοσεί και μπαίνει σε άτυπη «καραντίνα»; Και σε ποιο βαθμό επηρεάζεται η Ευρώπη και η χώρα μας;
Αν και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας επισημαίνει πως δεν έχουμε να κάνουμε με πανδημία και πως δεν υπάρχει ανάγκη για ταξιδιωτικές απαγορεύσεις, μία σειρά από χώρες έχουν μπλοκάρει την είσοδο επισκεπτών από την Κίνα. Στο εσωτερικό της χώρας εξάλλου εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται σε ζώνες αποκλεισμού για την αποτροπή εξάπλωσης του ιού. Αναπόφευκτα ξυπνούν μνήμες από την εποχή του SARS. Μόνο που σήμερα τα μεγέθη είναι πολύ διαφορετικά.
Το 2001 μόλις οι Κινέζοι πραγματοποίησαν μόλις 10,5 εκατομμύρια στο εξωτερικό. Ο αριθμός ήταν παρόμοιος τη διετία 2002-2003 και ουσιαστικά δεν ανέβηκε ιδιαίτερα έως και το 2008. Το 2018 είχε εκτιναχθεί στα 149,7 εκατομμύρια ταξίδια. Η αύξηση την περίοδο 2001-2018; 1.326%.
Σύμφωνα με στοιχεία της China Tourism Academy (CTA) στα ταξίδια εξωτερικού του 2018 οι Κινέζοι δαπάνησαν 130 δισ. δολάρια, με το ποσό να είναι αυξημένο κατά 13% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Πηγή: naftemporiki.gr